یك مطالعه جدید نشان میدهد كه بیشتر افراد بالای 75 سال جمعیت آمریكا هر ساله از نظر سرطانهای پستان، پروستات و كولون غربالگری میشوند. البته میزان غربالگری پس از سن 80 افت پیدا میكند، اما همچنان بالاست. در حالی كه این چنین ردیابی سرطان در جمعیت عمومی نشانه هوشیاری است، محققان بهطور فزایندهای با این سوال مواجهاند كه آیا واقعا این تستها برای افراد مسن لازم هستند یا خیر.
براساس وضعیت سلامت یك فرد و آنچه از طول عمر یك فرد 75 ساله باقیمانده، غربالگری برای یافتن سرطانهای جدید كه دههها طول میكشد تا رشد كنند، شاید آنقدرها هم مفید نباشد. یكی از پژوهشگران این مطالعه به شبكه خبری ABC میگوید: «برای سرطانهایی مانند پستان، كولوركتال و سرویكس كه ثابتشده غربالگری برای آنها موثر است، اگر فردی احتمال دارد كمتر از 5 سال عمر کند، غربالگری مفید نخواهد بود اما اگر امید به زندگی بیشتری در فردی انتظار میرود و بیمار میتواند درمان ضدسرطان را تحمل كند، نباید انجام غربالگری را انكار كرد.» با توجه به آنكه درصد افراد مسن تا سال 2025، نزدیك به دو برابر خواهد شد مهم است كه مزایای غربالگری در برابر خطرات و هزینههای تستهای روتین سنجیده شوند. از سوی دیگر كارگروه خدمت پیشگیرانه ایالات متحده غربالگری روتین را برای سرطانهای پستان، پروستات و كولون پس از سن 74 سال پیشنهاد نمیكنند. همچنین برای زنان 65 سال و بالاتر نیز غربالگری را از نظر سرطان سرویكس توصیه نمیكنند.
در بسیاری از موارد، غربالگری میتواند منجر به انجام بیوپسیهای اضافی و جراحی برای برداشت سرطان شود كه خود عوارض جانبی نیز دارد، در حالی كه خود این نوع سرطانها ممكن است رشد آهستهای داشته باشند و فرد مسن را در معرض خطرات جدی سلامت قرار ندهد. البته جای هیچگونه شكی نیست كه افراد بالای 75سالهای نیز هستند كه مبتلا به سرطانهایی هستند كه با غربالگری روتین تشخیص داده شده و با درمان سالهای عمر بیشتری را سپری خواهند كرد. از سویی افراد بالای 75 سال كه عوامل خطر دیگری برای سرطان دارند، مانند سابقه خانوادگی یا تجربه قبلی بیماری، باید همچنان برنامههای غربالگری را ادامه دهند اما به عنوان یادآوری، خطر سرطان كه در سالهای انتهایی عمر افزایش مییابد، باید با دیگر عوامل، همچون سالهای باقیمانده از عمر بالانس شود. محققان این پژوهش اظهار امیدواری میكنند كه از این پس پزشكان با دقت بیشتری كارآمدی غربالگری را مورد سنجش قرار دهند، بهخصوص با توجه به اینكه در آینده نزدیك انفجار بزرگی در جمعیت مسن رخ خواهد داد و مزایا و معایب انجام غربالگری بیش از پیش خودنمایی خواهد كرد. آنها پیشنهاد میكنند به جای این فكر كه همیشه غربالگری برای هر فردی مفید است، پزشكان در ابتدا ارزیابی كنند كه وضعیت سلامت بیمار در چه سطحی قرار دارد و آیا در 5 سال آینده وی زنده خواهد ماند با خیر. اگر اینگونه است برنامههای غربالگری، تشخیص و درمان سرطان توجیهكننده خواهد بود. البته ما باید در مورد استفاده منطقی از مراقبتهای بهداشتی بیشتر فكر كنیم و كمتر به سهمیهبندی این نوع مراقبتها در بیماران بپردازیم.
دکتر شادی کلاهدوزان
منبع: هفته نامه سپید
نظر شما